فجایع تکنیکی در سریال‌های خانگی
تاریخ انتشار: ۱۴ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۳۶۷۰۱
به گزارش گروه فرهنگی ایسکانیوز، علی خودسیانی نویسنده سریال‌های تلویزیونی درباره فعالیت‌های این روزهای خود بیان کرد: این روزها جز تدریس هیچ کاری ندارم. گاهی برای نگارش فیلمنامه پیشنهاد می‌دهند بعد که طرح به تلویزیون می‌دهیم به تصویب نمی‌رسد.
وی ادامه داد: آخرین طرحی که به تلویزیون دادم دو ماه پیش بود یک سریال بود یکی دو طرح هم به یکی از تهیه کنندگان دادم اما به جایی نرسید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بیشتر بخوانید:
سریال‌هایی که آخر و عاقبت ندارند! / بازی «توقیف» در شبکه نمایش خانگی چه زمانی پایان می‌یابد؟ + فیلمخودسیانی درباره موضوع آثار خود بیان کرد: اینها سریال‌هایی با همان تم خانوادگی اجتماعی بود. از همان جنس کارهایی که پیش از این نوشته‌ام اما حدود ۶ سال است که کاری نداشته‌ام. در این مدت طرح‌های زیادی داده‌ام که حدود ۱۵ طرح به مراحل تصویب هم رسیده و در نهایت هیچ اتفاقی رخ نداده است.
نویسنده «دنیای شیرین» اضافه کرد: آخرین سریالی که با فیلمنامه من از تلویزیون پخش شد سریال «هیأت مدیره» به کارگردانی مازیار میری بود. بعد از آن کار دیگری از من پخش نشد و حالا یا تدریس می‌کنم یا رمان می‌نویسم.
وی درباره اینکه چرا در شبکه نمایش خانگی فیلمنامه نمی‌نویسد توضیح داد: شبکه نمایش خانگی رانتی و باندی است. خیلی‌ها می‌روند سمت شبکه خانگی ولی نویسنده نمی‌تواند دفتر این تهیه کننده و آن تهیه کننده برود، من هیچ وقت پیشنهاد دهنده نبوده‌ام و همیشه به من پیشنهاد داده شده است.
نویسنده سریال «تولدی دیگر» درباره نقد خود به برخی سریال‌های شبکه خانگی و نویسندگان این سریال‌ها عنوان کرد: پلتفرم‌ها سفارش دهنده هستند و نویسنده هم گاهی ناچار است. این را من که این کاره هستم می‌فهمم ولی تماشاگر و مخاطب عام متوجه نمی‌شود او محصول نهایی را می‌بیند و مجموعه‌ای از عوامل را که کار را ساخته‌اند، می‌بیند.
خودسیانی اضافه کرد: بعضی از سریال‌ها منهای مسائل اخلاقی و خارج از عرف، در مسائل تکنیکی مثل نویسندگی، متن، کارگردانی و… فاقد کیفیت هستند و فجایعی رخ می‌دهد که عجیب است. مثلاً سریالی درباره رمالی می‌سازند که نمی‌دانید هدفشان چیست؟ صرفاً به این دلیل که پولی را بگیرند آن را تولید می‌کنند. یا سریالی که ادعای روشنفکری دارد و شما نمی‌فهمید اگر دنبال داستان‌های اساطیری است چرا به قصه‌های قدیمی خودمان نمی‌پردازد؟
این نویسنده در پایان درباره پرداخت به جهان‌های موازی در این سریال‌ها برای اولین بار تصریح کرد: موضوع و هدف در چنین سریالی بلاتکلیف است. وقتی وارد جهان‌های موازی می‌شوید خیلی سریال‌های خارجی است که به مراتب جذاب‌تر باشد این موضوع به تازگی کشف نشده است پس تجربه اول نیست چون هزار مورد در غرب ساخته شده است اما می‌شود گفت تجربه اول این گروه است.
منبع: مهر
انتهتی پیام/
کد خبر: 1152856 برچسب‌ها سریالمنبع: ایسکانیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۳۶۷۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شیدا یوسفی بازیگر «زودیاک»: دوستداران قصه‌های واقعی رئالیتی‌شو ها را می‌بینند
شیدا یوسفی که تجربه بازی در سینما، تلویزیون، تئاتر و شبکه خانگی را در کارنامه‌اش دارد، پیش از شروع فعالیت حرفه‌ای خود در سینما و تئاتر در حوزه منشی صحنه مشغول بوده و نخستین تجربه حرفه‌ای خود و بستر معرفی‌اش به جامعه را سریال «ممنوعه» می‌داند.
این هنرمند پس از حضور در تلویزیون، وارد پلتفرم‌های شبکه خانگی شده و تا امروز در رئالیتی‌شوها و سریال‌های مختلفی نقش‌آفرینی کرده و بازیگری را به صورت حرفه‌ای دنبال می‌کند. حضور او در فصل دوم گیم‌شوی «زودیاک» بهانه‌ای شد تا با او به گفت‌وگو بپردازیم.
چه شد در گیم‌شوها حضور پیدا کردید؟
این روزها بازی مورد علاقه‌ام مافیاست. نخستین باری که بازی در «شب‌های مافیا» را تجربه کردم، شرکت‌کنندگان برنامه فقط خانم‌ها بودند که با یک ماه تمرین، بازی را یاد گرفتم. از آن زمان هم در همه مسابقات مافیا حاضر بودم. از سری اول «زودیاک» به بعد هم، هفته‌ای دو بار جدا از تمرینات با بچه‌ها جمع می‌شویم و بازی می‌کنیم و این بازی برایم بسیار جذاب شده در حدی که گاهی در دورهمی‌های خانوادگی حوصله‌ام سر می‌رود و دوست دارم با دوستانم مافیا بازی کنم.
با کدام فیلم یا سریال به مردم معرفی شدید؟
به نظر خودم سریال «ممنوعه» سبب معرفی من به مردم شد که نخستین کارم در شبکه خانگی بود. در این سریال جزو نقش‌های اصلی بودم که سبب شد بیشتر دیده شوم. البته طبق تجربیات من تا امروز، مخاطبان صداوسیما و نمایش خانگی دو دسته کاملاً مجزا از هم هستند. به عنوان مثال در شهرستان‌ها جوانان من را به واسطه حضورم در «شب‌های مافیا» یا «مافیا زودیاک» و حتی «ممنوعه» که تماماً تولید شبکه نمایش خانگی هستند می‌شناسند اما افراد مسن‌تر به واسطه نقشم در سریال‌های صداوسیما با من آشنا هستند.
شما در صداوسیما هم سابقه حضور در سریال‌های پرمخاطبی مثل «نون‌خ»، «بچه مهندس» و آثار دیگر را دارید، به عنوان یک بازیگر، حضور در صداوسیما برای شما دلنشین‌تر است یا در نمایش خانگی؟
هر کدام از این مدیوم‌ها مزایای خوش را دارد، اما مسائلی هست که شاید در هیچ کجای دنیا از لحاظ مناسبات دغدغه بازیگران نباشد مثلاً طراحی لباس یا گریم در صداوسیما بسیار سختگیرانه است اما در شبکه نمایش خانگی بازیگران فضای آزادتری دارند. بازی در محصولات پلتفرم‌های نمایش خانگی جذابیت خودش را دارد. مخاطب ایرانی این روزها درگیر برنامه‌ها و سریال‌های خانگی شده و مورد پسندش است حتی به نظرم در جامعه امروز مردم به حدی دغدغه فکری دارند که سریال‌های طولانی را پس می‌زنند و به دنبال مینی‌سریال‌ها می‌روند و آن‌ها را راحت‌تر می‌پذیرند.
تکرار ساخت رئالیتی‌شو در مورد بازی مافیا مخاطب را خسته نمی‌کند؟
شخصاً «زودیاک» را از تمام بازی‌های مافیا بیشتر دوست دارم و فکر می‌کنم کسی که بازی مافیا را دوست داشته باشد درگیر این سناریو و این برنامه می‌شود. یکی از جذابیت‌های این بازی این است که حتی اگر بازیکن حرفه‌ای هم باشید، ممکن است در روند بازی دچار اشتباه‌های جبران‌ناپذیری بشوید که این دقیقاً مثل زندگی ماست که سراسر تجربه است و قطعاً از اشتباهاتمان درس بیشتری می‌گیریم. ضمن اینکه مافیا بازی خسته‌کننده‌ای نیست زیرا حتی در جمع‌های خصوصی هم هیچ وقت دست‌ها تکراری نمی‌شود و همیشه بازی‌ها و اتفاق‌های جدید رخ می‌دهد.
از طرفی هم فکر می‌کنم بازی خانم‌ها و آقایان با یکدیگر روند برنامه را بهتر کرده چون معمولاً در بازی، خانم‌ها کمتر به هم اعتماد می‌کنند یا با هم تعارف و رودربایستی دارند اما زمانی که در بازی خانم‌ها و آقایان کنار هم حضور دارند، بازی حرفه‌ای‌تر می‌شود. همچنین حضور شخصیت‌های معروف ورزشی یا اهالی موسیقی در برنامه، مخاطبان برنامه را بیشتر کرد. «زودیاک» بستری برای مخاطب ایجاد کرد تا رفتار و احساس افراد مورد نظر را ببیند و آن را حس کند.
در گذشته بسیاری از هنرمندان با این تفکر که حضور در رئالیتی‌شو می‌تواند آینده شغلی آن‌ها را تهدید کند در این برنامه‌ها شرکت نمی‌کردند، امروز این تصور چقدر تغییر کرده است؟
برای پاسخ به این پرسش از خودم مثال می‌زنم، من در حوزه بازیگری تحصیلات آکادمیک دارم و قطعاً شغل خودم را بازیگری می‌دانم اما دوست دارم در برنامه‌های اینچنینی نیز حضور داشته باشم. برنامه‌های رئالیتی‌شو جذابیت‌های خاص خود را دارند که علاوه بر سرگرمی و جذابیت، از لحاظ اقتصادی نیز برای شرکت‌کنندگان قابل توجیه است که با توجه به وضعیت خود مجاب به حضور در این برنامه‌ها بشوند. گذشته از این مسائل، همان طور که خانم «شبنم مقدمی» در رئالیتی‌شو «صداتو» به عنوان داور حضور دارد یا «محسن کیایی» به عنوان مجری به این برنامه می‌آید، به همین صورت تمام بازیگران کم‌کم به سمت این برنامه‌ها خواهند آمد زیرا رئالیتی‌شوها معمولاً مورد پسند مردم واقع می‌شوند و مگر غیر از این است که ما بازیگران یکی از اهداف اصلیمان سرگرم کردن مردم و ساخت اوقاتی خوش است؟ مثلاً مردم در برنامه «صداتو» به صدای یک شخص عادی که در نانوایی کار می‌کند اما صدای خوبی دارد و آواز می‌خواند گوش می‌کنند و لذت می‌برند، بنابراین کسی که دوست دارد قصه بشنود تماشای برنامه‌های رئالیتی‌شو را انتخاب می‌کند.
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلالهای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت